Beginpagina Amtel-Vredestein weer in Russische handen - Noodlijdende bandenfabrikant zegt ’van het verleden geleerd te hebben’
De partners van deze website verlenen juridische en zakelijke diensten aan zowel Nederlandse als Internationale ondernemingen. Business Legal Consultancy vormt een marketing- en communicatieverlengstuk van de partners voor het verlenen van juridisch en zakelijk advies alsmede bijstand aan nationaal en internationaal opererende bedrijven.

Amtel-Vredestein weer in Russische handen - Noodlijdende bandenfabrikant zegt ’van het verleden geleerd te hebben’

20 september, 2008
De Russische tak van bandenproducent Amtel-Vredestein verkeert in problemen. Fabrieken in Rusland zijn noodgedwongen gesloten of verkocht. De Russische branchegenoot Sibur neemt het bedrijf waarschijnlijk over.

Opnieuw krijgt het Russisch-Nederlandse bandenconcern Amtel-Vredestein een Russische eigenaar. Het Russische petrochemisch concern Sibur Holding, een dochterbedrijf van olieconcern Gazprom, moet de noodlijdende bandenfabrikant uit het dal trekken. Onlangs stemden de aandeelhouders in met een overname, waarbij Sibur een belang van 60,5 procent verwerft. Onderdeel van de overname is dat Amtel-Vredestein het concern Sibur Russian Tyres (SRT) – onderdeel van Sibur Holding en producent voor banden van vrachtwagens in Rusland – overneemt. Samen moet de nieuwe bandenfabrikant een omzet genereren van 2 miljard dollar per jaar.

De Russische tak van Amtel-Vredestein verkeert in zwaar weer. Hoewel de omzet van de Russisch-Nederlandse bandenfabrikant afgelopen jaar is gestegen, leed het bedrijf een verlies van 243 miljoen dollar. De schuldenlast van Amtel is zelfs zo groot, dat het bedrijf één Russische bandenfabriek moest verkopen en liefst twee fabrieken moest sluiten. Volgens algemeen directeur Rob Oudshoorn werden de problemen voornamelijk veroorzaakt door het management in de Russische tak. Oudshoorn: „Sommige mensen in de top van Amtel stelden zichzelf destijds enkel als doel om de grootste bandenproducent te worden. Met die gedachte in het achterhoofd werden af en toe ondoordachte aankopen gedaan. Er zijn fabrieken gekocht die beter niet gekocht hadden kunnen worden. Bijvoorbeeld in het centrum van Moskou. Niet zo’n handige plaats voor een fabriek. Bovendien was de kennis bij Amtel maar mondjesmaat aanwezig.”

Het gezonde Nederlandse Vredestein ging in 2005 in zee met het Russische bandenbedrijf omdat het kansen zag op de Russische bandenmarkt. Rusland, zo meende Vredestein, was immers een land in opkomst. Steeds meer Russen konden zich een auto veroorloven. Met name in steden als Moskou, waar veel rijke Russen wonen. Destijds werd het Nederlandse Vredestein voor 195 miljoen euro verkocht aan het Russische Amtel, waarop een notering aan de Engelse aandelenbeurs volgde. De samenwerking met Amtel lag volgens Oudshoorn voor de hand. „De Russische bandenproducent maakt voornamelijk banden voor het lagere segment van de markt, denk aan goedkope auto’s. Vredestein produceert banden voor duurdere auto’s, bijvoorbeeld BMW en Mercedes. Door de activiteiten te bundelen hoopten we beide markten te bedienen. Bovendien hadden wij de expertise in huis die Amtel weer kon gebruiken op de Russische markt.”

Dat Amtel-Vredestein nu opnieuw een Russische eigenaar krijgt, hoeft volgens Oudshoorn geen probleem te zijn. „We hebben geleerd van het verleden”, zegt de directeur. „We weten beter hoe de Russische markt werkt.” Bovendien ziet Oudshoorn nog steeds grote kansen in Rusland en Oost-Europa. „In Polen en Hongarije zie je dat steeds meer mensen zich auto’s kunnen veroorloven. Op die trend blijven we inspelen.”

Vredestein heeft eerder een buitenlandse eigenaar gehad. In 1946 kocht het Amerikaanse bedrijf Goodrich het bandenconcern. Ook die samenwerking verliep niet vlekkeloos. Als gevolg van de oliecrisis in de jaren zeventig bereikte de verkoop van auto’s een dieptepunt. Reorganisatie en sanering binnen het bedrijf volgde. De Nederlandse overheid schoot het noodlijdende concern destijds te hulp en werd voor de helft eigenaar; mede om de werkgelegenheid in de fabrieken te waarborgen.

In 1991 werd het aandeel van de staat door een groep Nederlandse investeerders overgenomen. Sinds die tijd boekt de Nederlandse tak van het bedrijf, die grotendeels apart wordt gefinancierd en zelfstandig opereert, goede resultaten. De omzet steeg vorig jaar met ruim 18 procent.


De problemen worden vooral veroorzaakt door het management.

Het gaat Westerse bedrijven die zakendoen met Russische collega’s niet altijd voor de wind. Een bekend voorbeeld is het Russisch-Britse olieconcern TNK-BP. Lange tijd lag de Engelse topman van het olieconcern, Robert Dudley, onder vuur. De vier Russische oligarchen die de helft van de aandelen TNK-BP bezitten, waren het niet eens met de koers die hij voor ogen had. Volgens hen weigerde hij buitenlandse expansie en trok hij de Engelse aandeelhouders binnen het bedrijf voor. De Russische overheid gelastte verschillende keren onderzoeken tegen de topman. Hij zou bijvoorbeeld arbeidswetten hebben overtreden. Inmiddels lijkt het conflict beslecht. Volgend jaar krijgt het bedrijf een andere topman en de eigendomsverhoudingen blijven ongewijzigd. Ondanks de moeizame samenwerking tussen Russische bedrijven en Westerse concerns maakte de Nederlandse verzekeringsgroep Eureko afgelopen week bekend dat het de Russische branchegenoot Orenta overneemt.

Bron: http://www.trouw.nl/nieuws/economie/article1853006.ece

↑Nieuws↑
Adres:
Hogehilweg 19
1101 CB Amsterdam
The Netherlands
Tel:
+31 (0) 203 697 652
Fax:
+31 (0) 453 700 324
Top